آن که از دنیا اندوهناک است ، از قضاى خدا خشمناک است . و آن که از مصیبتى که بدو رسیده گله آرد ، از پروردگار خود شکوه دارد و آن که نزد توانگر رفت و به خاطر مالدارى وى از خود خوارى نشان داد دو ثلث دینش را به باد داد ، و آن که قرآن خواند و مرد و راه به دوزخ برد از کسانى بود که آیات خدا را به فسوس گرفت و افسانه شمرد ، و آن که دلش به دوستى دنیا شیفته است دل وى به سه چیز آن چسبیده است : اندوهى که از او دست بر ندارد ، و حرصى که او را وانگذارد ، و آرزویى که آن را به چنگ نیارد . [نهج البلاغه]

دیگرسو

گرگ بیابان(یکشنبه 89 بهمن 10 ساعت 11:59 عصر )

دل به تکرار شب حادثه ایمان دارد

گرچه رویای خودش را ز تو پنهان دارد

باید عاشق بشوی تا که بفهمی دل من

تا چه حد علقه به گیسوی پریشان دارد

چشم نیلوفریت را به نگاهم برسان

وهم مرداب در این حوضچه اسکان دارد

هر چه می خشکم و می میرم از این فاصله ها

باز در عمق تنم روح تو جریان دارد

حق انکار تو در کشتن من محفوظ است

گرچه یک شهر به خونریزیت اذعان دارد

بره ی اهلی من ! کاش بدانی که فقط

دل بی رحم تو را گرگ بیابان دارد

» کوثر یاری
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

می خواستم ...
.
...
هر چه تو می پراکنی...
گرگ بیابان
چقدر ...؟
[عناوین آرشیوشده]